Η Ειρήνη Μουντράκη είναι απόφοιτος, κάτοχος μεταπτυχιακού και αριστούχος διδάκτωρ του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών του ΕΚΠΑ. Σπούδασε επίσης Ιταλική Τέχνη και Γλώσσα στο Πανεπιστήμιο του Μιλάνο ως υπότροφος.
Είναι υπεύθυνη Δραματολογίου, Βιβλιοθήκης, Αρχείου και Διεθνών Σχέσεων στο Εθνικό Θέατρο, όπου εργάζεται από το 1998. Ως δραματολόγος έχει συνεργαστεί με σημαντικούς Έλληνες και ξένους σκηνοθέτες. Ανάμεσά τους οι: Ρόμπερτ Ουίλσον, Σοφία Βγενοπούλου, Στάθης Λιβαθινός, Γιώργος Λύρας, Σοφία Μαραθάκη, Νίκος Μαστοράκης, Βασίλης Νικολαΐδης, Ελένη Σκότη, Τάκης Τζαμαργιάς, Σταμάτης Φασουλής, Σωτήρης Χατζάκης. Δημιουργός του Greek Play Project (GPP), της πλατφόρμας για τη μελέτη, ενίσχυση και προώθηση του σύγχρονου ελληνικού έργου (greek-theatre.gr), με την οποία οργανώνει ετησίως και το Greek Play Project New York.
Διδάσκει στα Μεταπτυχιακά Προγράμματα των Τμημάτων Θεατρικών Σπουδών στα Πανεπιστήμια Αθηνών (Ελληνικό και Παγκόσμιο Θέατρο. Δραματουργία, Παράσταση, Εκπαίδευση) και Πελοποννήσου (Δημιουργική Γραφή, Θέατρο και Πολιτιστικές βιομηχανίες), καθώς και στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα «Κοινωνικές Επιστήμες και Ανθρωπιστικές Σπουδές στην Εκπαίδευση» του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης (ΕΚΠΑ). Έχει διδάξει στο ΤΘΣ Ναυπλίου, σε δραματικές σχολές, καθώς και στο Ανώτατο Στρατιωτικό Εκπαιδευτικό Ίδρυμα του Ελληνικού Στρατού Ξηράς. Έχει σκηνοθετήσει παραστάσεις με ερασιτέχνες.
Από το 2000 συνεργάστηκε σταθερά ως θεατρικός κριτικός στα περιοδικά ΑΝΤΙ, highlights, ΜΟΝΟ και σποραδικά σε άλλα. Έχει επιμεληθεί δεκάδες θεατρικά προγράμματα, ενώ κείμενα και μελέτες της έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά, εφημερίδες, συλλογικούς τόμους και προγράμματα. Έχει συμμετάσχει με ομιλίες ή εργαστήρια σε πολυάριθμα συνέδρια και θεατρολογικές συναντήσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, έχει διοργανώσει η ίδια εργαστήρια, ημερίδες και θεατρικές δράσεις, έχει διδάξει σε εργαστήρια δημιουργικής γραφής κ.α., ενώ έχει επιμεληθεί και εκθέσεις.
Υπήρξε υπεύθυνη του προγράμματος «Χαρτογράφηση της σύγχρονης θεατρικής πραγματικότητας στην Ελλάδα» για το Εθνικό Κέντρο Θεάτρου και Χορού και μέλος του Εργαστηρίου Θεατρολογικής Έρευνας και Τεκμηρίωσης «Πυθαγόρας» του ΤΘΣ του ΕΚΠΑ.
Συμμετείχε στο International Visitors Leadership Program στις ΗΠΑ με θέμα «Promoting Social Change Through the Arts» προσκεκλημένη από το United States Department of State – Bureau of Educational and Cultural Affairs (2013).
Μέλος σε πολλές επιτροπές θεάτρου (Φεστιβάλ, Γνωμοδοτικές επιτροπές επιχορηγήσεων ΥΠΟΑ, Διαγωνισμούς θεατρικών έργων, Βραβεία Ένωσης Ελλήνων Θεατρικών Κριτικών & Βραβείο Κουν, Σύστημα Αθήνα του ΙΤΙ, κ.λπ.). Είναι Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ελληνικής Ένωσης Κριτικών Θεάτρου και Παραστατικών Τεχνών.
Από τις εκδόσεις Αιγόκερως κυκλοφορούν τα βιβλία της Carlo Goldoni. Η ζωή, το έργο του και η πρόσληψή του στην Ελλάδα (2019) και το Εντός, Εκτός και Επί τα Αυτά. Κείμενα για τη νεοελληνική, την παγκόσμια δραματουργία και τη σκηνική πράξη (2020). Έχει την επιστημονική επιμέλεια του τόμου Η δυναμική του ελληνικού λόγου στο θέατρο (Δημοτικό Θέατρο Πειραιά), ενώ από τις εκδόσεις του Εθνικού Θεάτρου κυκλοφορεί η μετάφρασή της του έργου του Κάρλο Γκολντόνι Το καινούργιο σπίτι (2019). Είναι υπεύθυνη της σειράς «Δραματουργία» (σύνολο δραματουργικής παραγωγής σύγχρονων Ελλήνων συγγραφέων) στις εκδόσεις Αιγόκερως.
Πρόσφατες δραματουργικές συνεργασίες:
- Φεστιβάλ Επιδαύρου 2023, Χρήστου Χωμενίδη Γίνεται δέντρο το πουλί;, σκηνοθεσία Τάκης Τζαμαργιάς
- Εθνικό Θέατρο 2022, Φρανκ Βέντεκιτ, Το ξύπνημα της άνοιξης, σκηνοθεσία Γιάννης Καραούλης
Πρόσφατες δημοσιεύσεις:
- Ειρήνη Μουντράκη, «Το σώμα ως τραύμα επί σκηνής. Η περίπτωση του Άσχημου και της Πισίνας, όχι νερό»,στον τόμο: Θέατρο – Τραύμα – Θεραπεία, επιμ. Ιωσήφ Βιβιλάκης, εκδ. Αρμός 2023.
- Άκης Δήμου, Σοφία Καψούρου, Γιάννης Σολδάτος, Πέλα Σουλτάτου, Δημήτρης Φοινίτσης, Αντωνούσα Καστανάκη, επιστημονική υπεύθυνος: Ειρήνη Μουντράκη, εκδ. Αιγόκερως – Γιορτές Ρόκκας, Αθήνα 2021.
Πρόσφατη έκθεση:
- Έκθεση στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών Ελευθέριος Βενιζέλος με τίτλο «Travel Through Theatre» για την ανάδειξη της παγκόσμιας δραματουργικής κληρονομιάς (2022).
